Moda

Moda’da yürüyorum. Barış Manço’nun semti. İlk ondan duymuştum adını. Daha çocuktum. Bu şehirde yaşamıyordum. Ne güzel şarkıları vardı. Her şarkının da bir hikayesi, kıssadan hissesi. Şimdiki şarkılarda anlam bile yok. Peş peşe sıralıyorlar kelimeleri sanki. Arada birkaçında ses uyumu da oldu mu tamam. Al sana Türkçe pop. Her şey bozuldu sanki. Hiçbir şey eskisi gibi değil. Özensizlik, baştan savmacılık almış başını gidiyor. Düşünmemeye çalışıyorum. Sabahın bu saatinde sinirlenmeye gerek yok. Ayaklarım beni Moda Teras’a götürüyor. Çok severim burayı. Eskiden ne kadar sık gelirdik. O zamanlar sigara içiyordum. Dışarıda, açık havada oturup denize karşı sigaramı tüttürmek en büyük keyfimdi. Gençlik işte. Küçük şeylerden mutlu olabildiğim zamanlar.

Bugün hava serin. Güneş arada sırada yüzünü gösterse de ısıtmıyor. İçeride oturuyorum. Tenha. Daha erken tabii. Garsonlar yeni olmalı. Hiçbirini tanımıyorum. Tanısam ne olacak ki? Alt tarafı bir kahve içip kalkacağım. Fazla zamanım yok. Siparişimi verip çantamdan kitabımı çıkartıyorum. Sema Kaygusuz’un Yere Düşen Dualar romanını kim bilir kaçıncı kez okuyorum. Ne kadar zor ama bir o kadar da güzel bir roman. Çok araştırmış yazmadan önce, belli. Pehlivan karakterini yazmak için güreşle ilgili tüm teknikleri öğrenmiş mesela. Benim ailemde de pehlivanlar var. Bu ortaklık daha önce dikkatimi çekmemişti. Şaşırıyorum, hoşuma gidiyor. Baş kahramanla pehlivanın ilişkisine tekrar bakmalıyım.

Garson kahvemi getiriyor. Yanında ufak bir lokum var. Önce onu atıyorum ağzıma. Dişlerime yapışıyor. Bayat herhalde. Bir hayal kırıklığı geçiyor içimden. Burası da mı bozuldu? Çantamdan aynayı çıkartıp dişlerimi kontrol ediyorum. Araya bir şeyler girdiyse mahcup olmak istemem. Kiminle ne zaman karşılaşacağım belli olmaz. Funda’nın dişinde maydanozla tüm gün gezdiğinin hikayesi hâlâ aklımda. Üstelik de doğum gününde. Ama kimse de söylememiş yani, aşk olsun! Bunları aklımdan geçirirken salonda çalan müzik dikkatimi çekiyor. Sabahın bu saatinde kanı kaynatacak bir ritm yükseliyor hoparlörden. Avazı çıktığı kadar bağırıyor kadın şarkıcı. İspanyolca. Gelenleri uyandırmak için mi yoksa farkında bile olmadıklarından mı? Bence ikincisi. Özensizlik, dikkatsizlik yine kendini gösteriyor. Bu mekanda bu saatte çalınacak müzik mi bu şimdi? Yok, burası gerçekten çok değişmiş ben gelmeyeli. Daha fazla kalmanın gereği yok, başka yer bulmalıyım gidecek. Kahvemi hızla içip parasını masaya bırakıyorum. Ayağa kalktığımda onunla göz göze geliyoruz. Orada, kapının ağzında dimdik duruyor. Karşılaştık işte. Yıllar sonra yine burada. Bana doğru yürüyor. Oturuyorum.